*Oczami Alex*
No i to powiedziałam. Myślałam, że nie przejdzie mi to przez gardło, a jednak. Po prostu odeszłam. Nie chciałam oglądać jego smutnej miny. Gdybym została tam, zapewne zmiękłabym , przytuliłabym go i pocałowała. Bo nadal go kocham. Chyba... Nie chyba, jestem pewna że czuję do niego coś więcej.
Zamknęłam za sobą drzwi i zsunęłam się po nich. Objęłam rękoma kolana i przycisnęłam je do brody. Łzy same zaczęły lecieć po policzkach. Czułam pustkę, jakby nagle cała moja dusza wyparowała.
Szybko się jednak ogarnęłam, sama sobie to zrobiłam.
- Już wiem czemu nie wystarczałam Zaynowi - powiedziałam patrząc w lustro.
Udałam się do swojego pokoju i włączyłam TT. Ubyło mi 1000 followersów, wracam do normalności. Napisałam tweeta : " Czas na nowy rozdział w życiu ! "
Weszłam na skype gdzie zobaczyłam że Kate jest dostępna. Najpierw poszłam do łazienki i starłam rozmazany makijaż. Później wróciłam przed ekran komputera i zadzwoniłam do siostry.
[K]: O której masz samolot ? Czemu się do mnie tyle nie odzywałaś ?
[A] : Spokojnie, samolot mam o 10:20.
[K]: Wyjadę po ciebie na lotnisko. Teraz muszę już iść, do zobaczenia !
[A]: Pa
Z szafy wyjęłam walizkę i wpakowałam do niej najpotrzebniejsze rzeczy.
Wzięłam prysznic i poszłam spać z myślą, że jutrzejszy dzień będzie lepszy od poprzednich.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
| następny dzień |
Rano obudziłam się o godzinie 9. W biegu
ubrałam się, zjadłam śniadanie i dopakowałam kilka rzeczy do mojego bagażu. Zamówiłam taksówkę i chwytając walizkę wyszłam na zewnątrz. Zakluczyłam dom i rozejrzałam się. To był mój błąd. Na podjeździe sąsiadów stał Malik i Styles. Gdy mnie zauważyli od razu do mnie podeszli.
- Jedziesz gdzieś ? - naskoczył na mnie Harry.
- Tak, wyjeżdżam.. - odparłam mu.
- Mogę wiedzieć gdzie ? - spytał mnie po raz kolejny.
- A musisz ? - odpowiedziałam pytaniem na pytanie.
- Tak bo będę się martwił i ..- zaczął ale nie pozwoliłam mu dokończyć bo zatkałam buzie swoją ręką.
- Nie musisz się martwić - powiedziałam dając mu buziaka w policzek i wsiadając do taksówki, która właśnie podjechała.
Bez problemu przeszłam odprawę i po chwili siedziałam w samolocie. Lot potrwał kilka godzin + ta męcząca zmiana strefy czasowej. Z bagażem powędrowałam do sali oczekiwań xd. Tu jest 5 nad ranem a w Londynie dopiero wieczór. Wzrokiem odszukałam ciocię razem z córką i do nich podeszłam. Każdą z nich przytuliłam i jak to zwykle ciocia zaczęła swoją przemowę.
- Ale ty wyrosłaś.. A jak wyładniałaś.
- Dawno się nie widziałyśmy - powiedziała Cat.
Przytaknęłam jej twierdząco głową i mocno przytuliłam.
Za ciocią udałyśmy się do samochodu , rozmawiając o tym co takiego zmieniło się w naszym życiu od czasu ostatniego spotkania. Pominęłam kilka faktów, ale mojej siostrze to nie umknęło.
- Zapomniałaś dodać, że jesteś dziewczyną najwspanialszego chłopaka na ziemi czyli Zayn'a - dopowiedziała za mnie.
- To już przeszłość - próbowałam się uśmiechnąć ale chyba mi to nie wyszło - nie rozmawiajmy o tym.
- Rozumiem, ciężki temat. - powiedziała Kate rozkładając ręce w geście obronnym :)
Obydwie na to się zaśmiałyśmy. Po wejściu do domu, poszłam do pokoju gościnnego, w którym zazwyczaj mieszkałam podczas wizyt tutaj. Położyłam się wygodnie na łóżku, a obok mnie siostra.
Dziewczyna zaczęła opowiadać a ja nie wiem kiedy, usnęłam.
"Spotkanie moje i Zayn'a. A raczej moje, Zayn'a i Perrie. Stałam koło blondynki a Mulat na przeciw nas. Spojrzałam w jego śliczne brązowe tęczówki, miał łzy w oczach.
- Alex kocham cię, zawsze kochałem.
- Kochałeś ? Nie żartuj sobie ...
- Nie żartuję, ja to mówię na serio. Nigdy bym cię nie okłamał.
- Ale zrobiłeś to. Okłamałeś mnie. Ciekawo czy myślałeś o mnie gdy szłeś do łóżka z tą suką.
- Między nami nic nie było, nie doszło do niczego.
Po jego policzkach płynęły łzy tworząc mokrą ścieżkę. Moje policzki również były mokre.
Chciałam odejść lecz on złapał mnie za nadgarstek i jednym, sprawnych ruchem przyciągnął mnie do siebie. Po chwili poczułam jego słodkie usta.... "
- Wstawaj... śniadanie... - szturchała mnie Kate.
- Śniadanie ? To ile ja spałam ? - spytałam zdziwiona.
- Cały dzień - zaśmiała się siostra i zeszła na dół.
Szybko wzięłam prysznic i
ubrałam się. Zrobiła lekki makijaż, a włosy związałam w koczka.
Po skończonych czynnościach zeszłam do kuchni gdzie czekała na mnie brunetka.
Usiadłam do stołu na którym stały naleśniki. Zaczęłyśmy jeść, jednocześnie rozmawiając.
- Co ci się takiego śniło ? - spytała dziewczyna.
- Nic szczególnego - skłamałam.
- Gdyby to było nic, to byś się nie szczerzyła przez sen - zaśmiała się Kate.
- Uśmiechałam się ?
- Mało powiedziane. - zaczęła stroić dziwne miny, po chwili obie wybuchnęłyśmy śmiechem.
- Co dzisiaj robimy ? - spytałam kończąc jeść i odstawiając brudny talerz do zmywarki.
- Idziemy na miasto z moimi przyjaciółmi - uśmiechnęła się sprzątając resztę rzeczy ze stołu.
- Też Directionerki ? - spytałam krzywiąc się.
- Tak, ale wezmę kolegę jakiegoś to sobie z nim pogadasz :)
- A co tam u Harrego ? - spytała Kate, zamykając dom na klucz.
Gdyby wzrok zabijał, ona już dawno leżałaby martwa.
- Miałaś nie mówić... - zaczęłam .
- Miałam nie mówić o Zaynie, o reszcie nic nie gadałaś ! - zaśmiała się Cat.
Westchnęłam głośno i zaczęłyśmy inny temat.
______________________________________________________
Rozdział miał się ukazać w sobotę, ale nie za bardzo miałam
czas aby go napisać. Cały dzień byłam poza domem, a później
nie miałam siły ;/
A w niedziele znowu, szykowałam się do szkoły. Mam jej już dość.
Ciągle jakieś sprawdziany, kartkówki. TRAGEDIA ! ;c
Ależ się rozpisałam. xd
Nie obiecuję że nowy rozdział pojawi się w sobotę.
Po 1. Nie wiem czy znajdę czas :)
Po 2. Nikt tego nie czyta ;//
Ale nie będę się użalała xd
Jeśli rozdział nie pojawi się w sobotę, to będzie dodany w tygodniu ;)
Do następnego ;*
- Idziemy ?- spytałam ubierając okulary i buty. 
On się zaśmiał i przybił mi żółwika. Ustaliśmy z boku sklepu, przy wieszakach z różnokolorowymi koszulkami. Koledzy zajęli się rozmową o nowej grze, którą kupił jeden z nich. Ja z nudów zaczęłam przeglądać t-shirt. W tle leci Little Things. Ta piosenka ..... nie wiem czemu ale wszystkie wydarzenia związane z chłopcami kojarzą mi się też z tą piosenką .... Wsłuchiwałam się w ich głosy. Tak dobrze je znałam. Czułam jakby te wszystkie słowa były skierowane do mnie, ale tak nie było. Tak samo czuło się kilka milionów dziewczyn. Na samym środku materiału znajdował się wizerunek 1D. Tak sławnego boysbandu. Zaczęłam się przyglądać każdemu z nich. To może wydawać się dziwne ale czułam jakby ich oczy wpatrywały się we mnie. Niebieskie oczy Niall'a i Louis'a , brązowe Zayn'a i Liam'a no i zielone jak trawa oczy Harry'ego. Może za nimi tęskniłam, tylko bałam się przyznać że jednak przyzwyczaiłam się do tych głupków. Serce mówiło zadzwoń, dowiedz się co u nich, przecież nie możesz się obrażać do końca życia, oni nic ci nie zrobili. A jednak. Nie chciałam się odezwać. Mój "zdrowy" rozsądek zdecydował za wszystko i nie można było się przeciw temu postawić. Rozpoczęła się burza w mojej głowie. Nie pierwsza i nie ostatnia. Powinnam to zostawić w spokoju. Przeczekać. Bo przecież po każdej burzy wychodzi słońce. Zawsze tak było i tym razem tak będzie.
- No nareszcie .- powiedziałam pod nosem gdy wyszliśmy ze sklepu. 
